Na regen komt zonneschijn

Mijn tweede maand met de Stray bus..
Nog altijd even geweldig als de eerste helft.
Ben vanaf Franz Josef naar Wanaka gegaan.
Wanaka vond ik een heel rustgevend dorp met een geweldig uitzicht op Lake Wanaka. Hier ben ik langs gaan wandelen. Dat was eigenlijk de eerste keer dat ik echt alleen was en dat was heerlijk. Muziekje op en gaan. Na al die tijd slapen in hostels met minimaal 3 anderen op de kamer is het soms wel even lekker om op jezelf te zijn.
Als GTST verslaafde heb ik geprobeerd om de weeksamenvattingen terug te kijken, is uit eindelijk gelukt maar het laden duurde uit eindelijk zo'n 5 uur haha! Ondertussen loop ik alweer een maand achter :(, wie praat me bij?!?!?
In Wanaka was het weer heerlijk dus de dag er na heb ik heerlijk aan het meer liggen zonnen. Dat was wel heel apart want het was zo'n 26 graden en dan kijk je naar een berg met ijs er op.

Vervolgens van Wanaka naar Queenstown. Iedereen was laaiend enthousiast over Queenstown dus ik had er zin in. Onderweg kwamen we langs het bungeejump station. Ik was er 100% van overtuigd dat ik het niet zou doen. Toen ik die andere mensen zag springen vond ik het toch wel heel vet en ben ik later terug gegaan om toch te springen. Wat een enorme kick! Ik zou het alleen nooit meer over doen, veel te spannend haha. Vooral het moment dat je naar de afgrond moet hoppen om te springen was erg eng. De sprong zelf was wel heel gaaf. Die man die daar werkte zei ook dat ik niet naar beneden moest kijken maar naar voren, toen telde hij af en toen ging ik gewoon.
In Queenstown kan er goed gestapt worden, dus dat hebben we dan ook zeker gedaan. En een must is om een Ferg burger te eten. De wachtrijen voor deze tent zijn gigantisch. Vervolgens ben ik naar het diepe zuiden geweest. Eerst naar Gunnscamp, bij Milford Sound. Hier hebben we een boottrip door de Milford Sound gedaan, waar ik natuurlijk weer zeeziek werd. Het uitzicht was daarentegen wel heel mooi. De boot ging onder een waterval liggen wat ons de mogelijkheid gaf om een mooie close up foto van de waterval te maken. Ook waren er wilde zeeleeuwen te zien.

Van GunnsCamp naar Invercargill. Mooie gelegenheid om eens te shoppen, natuurlijk gelijk aangegrepen. Er was een gigantisch park waar we uren hebben rond gelopen, met allerlei soorten tuinen en dieren.
In het hostel waar we verbleven was geen raam, dit vraagt natuurlijk om problemen als je Marieke heet. Dus wat deed ik; 's nachts toen ik terug kwam van het toillet klom ik het verkeerde bed in.... Ik was zo blij dat het Elisabeth haar bed was en niet van een wild vreemde. Je begrijpt dat we voor het komende half uur niet meer konden stoppen met lachen.

van Invercargill terug naar Queenstown. Onderweg op onwijs te gekke plekken gestopt om wilde pinguins en zeeleeuwen te zien. We konden zo dichtbij komen! Omdat het er zo geweldig moest zijn had ik besloten om daar 10 dagen te verblijven. Na 1 dag had ik hier al spijt van. Ben naar een ander hostel gegaan, waar 2 jongens uit Breukelen ook verbleven, dat was wel heel komisch om ze aan de andere kant van de wereld weer tegen te komen.
Het afscheid nemen van Elisabeth was ook aangebroken, was toch best raar om na 1,5 maand alleen verder te gaan reizen! We hebben toch absoluut een top tijd gehad. Maar we hebben afgesproken dat zij van de zomer naar Amsterdam komt en ik skiles van haar ga krijgen in Tirol.

Om mijn 10 dagen Queenstown te ontvluchten ben ik voor 5 dagen terug gegaan naar Franz Josef, naar een vriend die ik daar ontmoet heb. Hier heb ik een hele leuke tijd gehad met alleen maar relaxte dingen doen: aan een rivier zonnen, naar het strand een kampvuurtje maken, naar de hotpools geweest ect.
Oh en ik was alleen een wandeling gaan doen, alleen ja, wat betekent dat ik dus verdwaalde. Wat een ellende maar na 2 uur langer te hebben gelopen dan wat de bedoeling was heb ik mijn weg terug gevonden..
Dat was overigens ook mijn eerste keer aan de linkerkant van de weg rijden. Het went zo, alleen de eerste bocht pakte ik rechts maar daarna gaat er alleen maar door je hoofd: links blijven, links blijven dus dan doe je dat ook.

Uiteindelijk moest ik toch weer terug naar Queenstown om vanuit daar weer de bus te pakken naar Mt Cook.
Maar in die ene nacht dat ik daar was, wat de bedoeling was althans, gebeurde er heel wat. We waren wezen stappen en toen ik terug kwam deed ik in mijn kamer mijn telefoon in de oplader en legde mijn tas op bed. Vervolgens ben ik mijn tanden gaan poetsen en nog wat wezen kletsen. Toen ik terug kwam waren al mijn spullen weg. Na een uur zoeken vond ik mijn tas terug achter een linnenkast, mijn geld was weg en mijn telefoon ook. Ik heb die nacht geen oog dicht gedaan en ben gelijk zodra de receptie opende er naar toe te gaan om de videobeelden op te vragen. Ook heb ik gelijk aangifte moeten doen. Een paar uur later kwam de Franse dief gewoon doodleuk zijn sleutelborg terug vragen. Waardoor wij de politie konden bellen en hem konden laten arresteren. Ondertussen heeft hij mijn spullen weggegooid in de tuin, de politie moest het meenemen voor vingerafdrukken. Nu heb ik mijn telefoon en geld wel terug, alleen mijn simkaart heb ik moeten laten blokkeren die nog weg is.

De reis zette voort naar Mt Cook. Daar gewandeld en ziek geworden. Ja ik heb ondertussen alle ellende wel gehad dus je zou zeggen dat het vanaf nu alleen maar beter kan gaan. Laten we positief blijven.
In Kaikoura ben ik gaan walvisspotten, heel vet! Heb honderden dolfijnen kunnen zien, een haai en walvissen. Natuurlijk heb ik ook een ''staartfoto'' kunnen maken van een walvis.

Nu ben ik terug in Auckland. Een aantal dagen geleden heb ik Lieke opgepikt van het vliegveld. Was heel leuk om elkaar weer te zien na een lange tijd en hoe bizar om elkaar te meeten aan de andere kant van de wereld. We hadden natuurlijk ook genoeg om bij te kletsen.
Wat ook een leuke verrassing was is dat Arjen een kaart en een brief mee gegeven had aan Lieke voor mij. Dan is mijn maatje toch weer even dichtbij!
Tot nu toe zijn we voornamelijk bezig geweest met het regelen van dingen. Vanaf zaterdag hebben we een auto, waarin we ook kunnen slapen en koken ect.
Ook hebben we de cook eilanden kunnen boeken, van 3 t/m 17 mei gaan we naar Rarotonga.

Ondertussen heb ik mijn paspoort met visum allemaal kunnen regelen, dat is toch ook wel weer fijn. Voor nu hoop ik dat Lieke geen gestoorde mensen meer aantrekt en dat ik op hou met in kut situaties belanden.

Wordt vervolgd......